Od powstania pierwszej komórki nowotworowej do ujawnienia się choroby mija zazwyczaj kilkanaście lat. Objawy mogą pojawić się dopiero w zaawansowanym stadium choroby, a w większości przypadków są to objawy niecharakterystyczne.
Objawy raka płuc, które są związane z naciekiem oskrzeli, tkanki płucnej i innych struktur klatki piersiowej to:
– przewlekły kaszel,
– duszność,
– ból w klatce piersiowej,
– krwioplucie,
– powtarzające się zapalenie płuc,
– zespół żyły głównej górnej,
– zespół Hornera,
– zaburzenia rytmu serca,
– chrypka.
Najczęstszym objawem raka płuc jest kaszel, który występuje u 45% – 75% chorych, a u jednej trzeciej pacjentów przebiega z odksztuszaniem wydzieliny. Wcześniej i częściej pojawia się on w przypadku raka płaskonabłonkowego i drobnokomórkowego. Natomiast rzadziej i później pojawia się w on przy raku gruczołowym oraz wielokomórkowym
Drugim objawem, który najczęściej występuje jest duszność u 30% – 50 % chorych. Duszność pojawia się u osób palących jako skutek przewlekłego zapalenia oskrzeli, a także rozedmy. Może mieć ona wiele przyczyn.
Kolejnym objawem jest odkrztuszanie wydzieliny z krwią, a także długotrwała chrypka. Są to niepokojące objawy i mogą świadczyć o raku płuc. Objawy te trzeba szybko skonsultować z lekarzem.
Uczucie ciągłego zmęczenia i niekontrolowana utrata wagi to kolejne objawy raka płuc. Osoby palące lub te, które rzuciły palenie powinny zgłosić się z takimi objawami do lekarza. Osoby z rakiem płuc najczęściej tracą około 6 kilogramów.
Może pojawić się także ból w klatce piersiowej albo barkach. Ból ten zazwyczaj jest skutkiem naciekania przez raka płuc ściany klatki piersiowej, żeber albo kręgosłupa. Czasami nowotwór rozwija się w szczytach płuc i w związku z tym mogą pojawić się dolegliwości bólowe w obrębie barku.
Innym objawem jest zespół żyły głównej górnej. Podatna jest ona na ucisk i zamknięcie jej światła. W wielu przypadkach przyczyną tego zespołu jest nowotwór w klatce piersiowej.
Nowotwór płuc daje przerzuty do węzłów chłonnych, kości, wątroby, mózgu. W związku z tym może dojść do powiększenia węzłów chłonnych, bólu i złamania kości, żółtaczki czy napadów padaczkowych.
Objawy przerzutów odległych to:
– objawy przerzutów do kości, czyli ból kości, złamania patologiczne;
– objawy przerzutów do mózgu, czyli ból głowy, drgawki, zaburzenia równowagi, zaburzenia czucia, niedowłady, zaburzenia osobowości;
– objawy przerzutów do wątroby, czyli ból brzucha, nudności, spadek masy ciała, żółtaczka.
Zespoły paraneoplastyczne, czyli paranowotworowe to:
– zespół Cushinga,
– SLADH,
– hiperkalcemia,
– ginekomastia,
– wzrost stężenia kalcytoniny we krwi,
– zwiększone stężenie LSH i FH,
– hipoglikemia,
– nadczynność tarczycy,
– zespół rakowiaka,
– zapalenie wielomięśniowe i skórnomięśniowe,
– toczeń rumieniowaty układowy,
– twardzina układowa,
– encefalopatia,
– zespół Lamberta – Eatona,
– osteodystrofia przerostowa,
– palce pałeczkowate,
– objaw Trousseau,
– DIC,
– niedokrwistość,
– kłębuszkowate zapalenie nerek,
– zespół nerczycowy.
Wszystkie wyżej wymienione objawy są to objawy podmiotowe. Oprócz nich wyróżnia się także objawy w badaniu przedmiotowym:
– osłuchowe i opukowe cechy niedodmy, nacieku, płynu w jamie opłucnowej;
– powiększenie węzłów chłonnych;
– powiększenie wątroby;
– nieprawidłowości w badaniu neurologicznym;
– palce pałeczkowate;
– cechy wyniszczenia.