Przedwczesny wytrysk u mężczyzn

Problemem wielu par jest przedwczesny wytrysk. To jedno z najczęstszych zaburzeń seksualnych u mężczyzn poniżej 60. roku życia. Jednak bardzo mało panów zgłasza się z tym problemem do lekarza.

Niektórzy przedwczesny wytrysk mylą z zaburzeniami wzwodu, a to są dwa różne zaburzenia. W przedwczesnym wytrysku mamy prawidłową erekcję, ale do wytrysku dochodzi przed rozpoczęciem penetracji pochwy albo 1-2 minuty od rozpoczęcia penetracji. Natomiast zaburzenia wzwodu to trwała niezdolność do uzyskania i utrzymania erekcji.

Wytrysk jest procesem dwufazowym, na który składa się faza wydzielania oraz wyrzutu. Nie ma jednoznacznej definicji tego zaburzenia. Mężczyźni bardzo często ignorują ten problem i nie zgłaszają się do lekarza.

Przedwczesny wytrysk może występować u mężczyzn, którzy dopiero zaczynają regularnie współżyć. Może to mieć związek z ich sferą psychiczną, a także z wrażliwością na bodźce seksualne. Jednak do tego zaburzenia może prowadzić również brak stałej partnerki, a także rzadkie współżycie, ponieważ to powoduje napięcie seksualne oraz silne podniecenie.

Przyczyny przedwczesnego wytrysku

Przyczyną przedwczesnego wytrysku mogą być czynniki psychologiczne, a także organiczne. Psychiczne przyczyny przedwczesnego wytrysku to:
– nadmierna wrażliwość na bodźce seksualne,
– utrwalane reakcje nerwicowe, które są związane z odczuwanym przez mężczyznę lękiem,
– strach, poczucie winy.

Natomiast do przyczyn organicznych zalicza się:
– starzenie się,
– nadwrażliwość żołędzi, zbyt krótkie wędzidełko żołędzi,
– choroby, np. cukrzyca, zaburzenia neurologiczne, schorzenia układu moczowo – płciowego, zapalenie gruczołu krokowego.

Pierwotny i nabyty przedwczesny wytrysk

Pierwotny przedwczesny wytrysk może pojawić się już od pierwszego kontaktu seksualnego. Trwa przez całe życie i może pogarszać się wraz z wiekiem. Wytrysk następuje za szybko i może tak się dziać z każdą partnerką.

Nabyty przedwczesny wytrysk, czyli wtórny może pojawiać się w pewnych momentach życia. Ma stopniowy albo nagły początek. Może pojawiać się przy chorobach endokrynologicznych, urologicznych, a także może być związany z warunkami anatomicznymi oraz zaburzeniami neurologicznymi, psychologicznymi lub skutkiem ubocznym działania leków.

Rozpoznanie przedwczesnego wytrysku

Przy przedwczesnym wytrysku jest krótki czas od penetracji pochwy do wytrysku. Do wytrysku może dojść nawet podczas gry wstępnej lub podczas pierwszego kontaktu z pochwą. Mężczyzna nie ma żadnej kontroli nad wytryskiem i w związku z tym mogą pojawić się negatywne emocje.

Aby rozpoznać przedwczesny wytrysk przyjmuje się, że występuje on u mężczyzn, u których czas wewnątrzpochwowego opóźnienia wytrysku jest krótszy niż dwie minuty. Można go stwierdzić u mężczyzn, u których dochodzi do chronicznego albo nawracającego wytrysku przy minimalnej stymulacji seksualnej albo krótko po penetracji, a także niezależnie od kontroli mężczyzny. Może również występować znaczny niepokój osobisty albo interpersonalny, który jest konsekwencją przedwczesnej ejakulacji (czyli wytrysk). Pojawia się słaba kontrola lub całkowity brak kontroli nad wytryskiem. Kolejnym objawem do rozpoznania jest przedwczesny wytrysk podczas większości stosunków seksualnych w czasie ostatnich sześciu miesięcy.

Jak leczyć przedwczesny wytrysk?

Obecnie nie ma środków farmakologicznych, które są przeznaczone do leczenia przedwczesnego wytrysku. Można zastosować tu skuteczne leczenie farmakologiczne, ale lekami przeciwdepresyjnymi, np. inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), a także leki z grupy SARI, inhibitory fosfodiesterazy typu 5, a obok nich można stosować środki znieczulające miejscowo.

Można zastosować terapię przy udziale środków, które miejscowo znieczulają i ma na celu zmniejszyć wrażliwość skóry prącia i dzięki temu dochodzi do opóźnienia lub osłabienia odruchu wytryskowego, np. lidokaina w postaci aerozolu.

Stosowane są również preparaty doustne, które mają oddziaływać na ośrodkowe i obwodowe mechanizmy kontroli wytrysku. Poza tym stosuje się znieczulenie żołędzi prącia, gdzie leki bierze się 20 lub 30 minut przed współżyciem seksualnym.

Inne metody, które można stosować, to iniekcje z prostaglandyny do ciał jamistych członka. Mężczyzna może wykonać to samodzielnie bezpośrednio przed stosunkiem. Do tego można wykonać trening mięśni zwieraczy przy użyciu elektroterapii, fizjokkinezyterapii i bifeedbacku. Innym sposobem jest neurotomia, czyli zabieg przecięcia jednej gałązki nerwowej. Są jeszcze metody kombinowane, czyli łączenie kilku z wyżej wymienionych metod.

Jeśli trudno jest ustalić przyczynę przedwczesnego wytrysku, to leczenie jest utrudnione.
Inną metodą jest stosowanie podwójnych prezerwatyw albo prezerwatyw, które zawierają anestetyki, czyli te, które opóźniają wytrysk.

Są różne sposoby i techniki, które pozwalają opóźnić wytrysk. Można zastosować terapię hormonalną i kognitywną. Techniki te są nastawione na rozpoznawanie objawów, które występują przed wytryskiem, a także zwiększenie kontroli nad wytryskiem. Jedną z najczęściej stosowanych technik jest metoda „start – stop” oraz technika „ściskania”. Zostało opracowane kilka modyfikacji tych metod. Jednak bardzo często techniki te nie zapewniają długoterminowej poprawy. Zamiast stosowania tej techniki „stop – start” mężczyzna może nauczyć się modulować, a także redukować poziom pobudzenia oraz podniecenia dzięki wykonywaniu powolnych, zmysłowych ruchów, a przy tym wykorzystuje się głębokie i wolne oddechu. Celem takiego działania jest pobudzenie poniżej progu dla wytrysku, ale przy równoczesnym utrzymaniu erekcji.

Wielu młodych mężczyzn stosuje masturbację przed stosunkiem. Dzięki temu mężczyzna uczy się rozpoznawać oznaki zwiększonego pobudzenia seksualnego, a także utrzymanie poziomu podniecenia poniżej natężenia, które spowodowałoby odruch wytrysku. Takie techniki są częściowo skuteczne w krótkim okresie czasu. Mogą też doprowadzić do nasilenia się objawów przedwczesnego wytrysku niż uśmierzenie go.

W leczeniu przedwczesnego wytrysku bardzo ważna jest również psychoedukacja, która powinna dotyczyć obojga partnerów.