Wiele kobiet choruje na raka piersi. W związku z tym zaczynają się zastanawiać nad czynnikami, które wpływają na wyleczenie. Na rokowanie w przypadku raka piersi ma wpływ:
– wielkość ogniska pierwotnego,
– zajęcie węzłów chłonnych oraz liczba zajętych węzłów chłonnych,
– histologiczne stopniowanie złośliwości guza,
– typ histologiczny raka,
– inwazja naczyń chłonnych,
– obecność lub brak receptorów estrogenowych i proestrogenowych,
– ocena proliferacji komórek rakowych,
– aneuploidia,
– nadekspresja ERBB2.
W leczeniu raka piersi najważniejsze jest jak najwcześniejsze wykrycie nowotworu.
W zależności od stopnia zaawansowania pięcioletnie przeżycie całkowite wynosi:
| Stopień choroby | Pięcioletnie przeżycie w procentach |
|---|---|
| I | 90% |
| II | 70% |
| III | 40% |
| IV | 10% |
Dane te dotyczą przeżyć całkowitych, a nie przeżyć bez nawrotu choroby, czyli pewna część chorych po pięciu latach żyje i nie ma nawrotu choroby, ale część osób żyje już z nawrotem, który po jakimś czasie doprowadza do śmierci.
Wyleczenie, ale też powodzenie terapii zależy od tego, w którym miejscu był ulokowany nowotwór i od jego rozprzestrzenienia się w organizmie. Ważne są także czynniki genetyczne, rozmiar i kształt guza oraz wskaźnik podziału komórek. Po leczeniu raka piersi nawroty zazwyczaj zdarzają się w ciągu pięciu lat od zakończenia leczenia. Jednak może również pojawić się po okresie pięciu lat.
Jeżeli rak został wcześnie wykryty i nie ma przerzutów do węzłów chłonnych to wskaźnik przeżyć pięcioletnich wynosi prawie 100%. Natomiast, gdy rak dał przerzuty do węzłów chłonnych pachy to liczba przeżyć maleje do 75%.
Im dłużej kobieta żyje to tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że umrze z powodu raka piersi.