home Rak piersi Leczenie raka piersi

Leczenie raka piersi

Leczenie raka piersi można przeprowadzić na kilka sposobów i jest ono wieloetapowe.

Leczenie chirurgiczne można zastosować u osób, które mają I i II stadium zaawansowania choroby. Bardzo często wykonuje się zabieg zmodyfikowanej amputacji piersi sposobem Patey’a, czyli wycina się gruczoł piersiowy razem z węzłami chłonnymi pachy, ale bez usuwania mięśni piersiowych. Niektórzy chorzy kwalifikują się do leczenia oszczędzającego. Można je zastosować w następujących przypadkach:
– TisN0M0,
– T1N0M0,
– T1N1M0,
– T2N0-1M0,
– możliwość wycięcia guza z marginesem tkanek zdrowych,
– przewidywany dobry efekt kosmetyczny,
– zgoda pacjentki na leczenie oszczędzające,
– brak przeciwwskazań.

Przeciwwskazaniami bezwzględnymi są:
– rak wieloośrodkowy,
– wznowa raka po uprzednim leczeniu oszczędzającym,
– wcześniej przebyte napromieniowanie piersi,
– brak możliwości uzyskania marginesu tkanek zdrowych wokół guza.

Natomiast przeciwwskazaniami względnymi są:
– ciąża,
– przewidywany zły efekt kosmetyczny,
– choroby układowe.

Takie leczenie oszczędzające polega na wycięciu guza nowotworowego w granicach tkanek zdrowych, a także regionalnych węzłów chłonnych pachy. Sposoby wycięcia guza nowotworowego piersi to:
– kwadrantektomia/segmentektomia, czyli guz jest usuwany przynajmniej z marginesem 2 cm. Natomiast jeżeli ten guz jest mniejszy niż 1 cm to trzeba go usunąć razem z powięzią;
– lumpektomia, czyli wycięcie guza z jedno centymetrowym marginesem makroskopowo niezmienionych tkanek. Os strony mięsni ten margines może być mniejszy, ale wtedy trzeba również usunąć powięź;
– tumorektomia, czyli wycięcie guza bez marginesu, ale usuwa się też wszystkie makroskopowo podejrzane tkanki.
Po zabiegu oszczędzającym wykonuje się radioterapię uzupełniającą, której poddawane są wszystkie chore. Gruczoł piersiowy zostaje napromieniowany dawką całkowitą, która wynosi 50 Gy we frakcjach po 2 Gy.

Takie zabiegi oszczędzające pierś wykonywane są gdy jest możliwość bezpiecznego wycięcia jedynie guza razem z marginesem jednego lub dwóch centymetrów. Zabiegi te wykonuje się przy guzach, które mają średnicę od 2 do 3 centymetrów razem z uwzględnieniem wielkości piersi. Im pierś jest większa to istnieje większa możliwość wykonania zabiegu oszczędzającego.

Jeżeli nowotwór jest rakiem nieinwazyjnym to nie potrzeba wykonywać radioterapii uzupełniającej. Natomiast, gdy są to raki in-situ, które mają duże rozmiary albo istnieje duża możliwość zezłośliwienia to wskazane jest wykonanie radioterapii uzupełniającej. Jeśli jest to rak inwazyjny to zabieg oszczędzający musi być uzupełniony o radioterapię. Można także wykonać dodatkową radioterapię.

Amputowanie piersi razem z regionalnymi węzłami chłonnymi pachy bez przecięcia mięśnia piersiowego mniejszego albo z jego przecięciem. Jeśli nie ma możliwości zaoszczędzenia gruczołu piersiowego to trzeba wykonać całkowitą amputację piersi. Bardzo często wykonywane jest cięcie wrzecionowate, które okala całą pierś.

Istnieje możliwość wykonania rekonstrukcji piersi po całkowitej amputacji. Można to zrobić sposobem Maddena (Patey’a).

Po amputacji piersi razem z wycięciem skóry i tkanki podskórnej można bezpośrednio odtworzyć pierś. Możliwe jest wykonanie jej rekonstrukcji z użyciem tkanek własnych, czyli mięśnia prostego brzucha razem z tkanką podskórną albo mięśnia najszerszego grzbietu razem z tkanką podskórną i skórą.
Amputacja prosta piersi jest taka sama jak całkowita amputacja piersi, ale bez wycinania węzłów chłonnych pachy. Usuwa się tylko sam gruczoł piersiowy. Można ją wykonać, gdy pierwotnie guz był dużych rozmiarów i kwalifikował się do chemioterapii, która miała na celu zmniejszenie masy guza, czyli jest to tzw. chemioterapia indukcyjna.

Jeśli doszło do zmniejszenia guza można wykonać amputację, jednak ze względu na pierwotny stopień zaawansowania, a także odpowiedź na chemioterapię to nie ma żadnego uzasadnienia usuwania regionalnych węzłów chłonnych.

Wskazania do leczenia uzupełniającego to:
– osoby chore z przerzutami do węzłów chłonnych,
– osoby chore, ale bez przerzutów zostają zakwalifikowane do jednej z trzech grup rokowniczych:
– o rokowaniu dobrym,
– o rokowaniu pośrednim,
– o rokowaniu złym.

Leczenie systemowe rozpoczyna się w przeciągu 4 – 6 tygodni od daty wykonania zabiegu radykalnego.

breast photo
Photo by Friih Lecter

W leczeniu uzupełniającym stosuje się:
– radioterapię, która polega na naświetlaniu miejsc pooperacyjnych promieniami gamma, fotonami X albo elektronami. Kobietom, które przeszły operację oszczędzającą coraz częściej poleca się brachyterapię, która jest odmianą radioterapii. Na radioterapię składają się dwa etapy: pierwszy etap to napromieniowanie gruczołu piersiowego, czasami razem z regionalnymi węzłami chłonnymi. Natomiast drugi etap to ograniczenie się z napromieniowaniem do loży po usuniętym guzie. Stosuje się leczenie uzupełniające po zabiegu radykalnym. Wskazania do radioterapii uzupełniającej to: przerzuty w więcej niż czterech węzłach chłonnych, pT powyżej pięciu centymetrów, komórki nowotworowe w linii cięcia. Napromieniowaniu podlegają następujące obszary: pacha, okolica nadobojczykowa, ściana klatki piersiowej, mostek. Napromieniowanie jest przeprowadzane po zakończeniu chemioterapii.

– chemioterapię, która polega na przyjmowaniu leków z grupy cytostatyków. Środki te mają za zadanie odszukanie w organizmie ognisk nowotworowych i zniemczenie ich. Jednak niszczą one również zdrowe tkanki. Takie leczenie jest bardzo toksyczne dla chorej kobiety, ponieważ zmniejsza liczbę komórek szpiku. Poza tym ma również skutki uboczne, ale jest niezbędna, ponieważ zmniejsza ryzyko nawrotu choroby o 25 – 30%. Skutki uboczne chemioterapii to uszkodzenie serca, układu nerwowego, jelita, szpiku kostnego, gonad, nerek, cebulek włosów, przyczynia się do spadku odporności. Może pojawić się także krwawienie z dziąseł i błon śluzowych. Dlatego przed każdym cyklem chemioterapii kobieta chora jest dokładnie badana przez lekarza.
Przeciwwskazaniem do chemioterapii jest wiek powyżej 65 lat, poważne uszkodzenie serca, a także ciężkie choroby metaboliczne. Natomiast wskazania do jej wykonania to: młody wiek, znaczna złośliwość nowotworu, brak receptorów estrogenowych oraz progesteronowych w nowotworze, wysoki stopień patologicznego zaawansowania nowotworu, np. zajęcie węzłów chłonnych.

– hormonoterapię, która polega na podawaniu preparatów obniżających poziom estrogenów albo działających antyestrogenowo. Leczenie to stosuje się, gdy rak zostanie zaliczony do tzw. raków hormonozależnych, czyli takich, gdy nowotwór rozwija się u kobiety po menopauzie. Hormonoterapia ma mniej działań niepożądanych i skutków ubocznych niż chemioterapia. Można ją stosować u kobiet w podeszłym wieku oraz złej kondycji ogólnej. Są też kobiety chore, które nie reagują na takie leczenie ze względu na brak receptorów hormonalnych.

Wykonanie rekonstrukcji piersi
Po mastektomii kobiety uważają, że są okaleczone. Jednak możliwe jest wykonanie rekonstrukcji piersi, które polega na wszczepieniu ekspanderu, czyli elastycznego pojemnika z silikonem. Kiedy rana zagoi się, to wstrzykiwana jest do niego, co dwa albo trzy dni – sól fizjologiczna, aż do momentu, gdy dojdzie do wyrównania obu piersi. Po kilku tygodniach ekspander wymieniany jest na protezę.
Innym sposobem jest przeszczepienie części mięśnia najszerszego grzbietu albo mięśnia prostego brzucha. Po kilku miesiącach pierś osiada we własnym miejscu, ale brakuje jej otoczki i brodawki. Niektórzy lekarze przeszczepiają dolną połowę otoczki oraz brodawki ze zdrowej piersi.
Niektóre kobiety w ogóle nie decydują się na rekonstrukcję. Wtedy noszą proteze, która zostaje umieszczona w biustonoszu z kieszonką.

Leczenie paliatywne
Leczenie paliatywne stosowane jest, jeżeli zaawansowanie nowotworu osiągnęło IV stopień. Ma ono na celu poprawę jakości życia, a także wydłużenie jego trwania. Stosuje się tutaj:
1. Leczenie przyczynowe, które oddziałuje na sam nowotwów i stosowane są tutaj podobne metody jak w leczeniu radykalnym, czyli:
– chemioterapia, która jest stosowana, gdy doszło do przerzutów w narządach miąższowych, a także w sytuacjach, które wymagają szybkiego zahamowania wzrostu nowotworu. Stosuje się tutaj środki chemioterapeutyczne o małej szkodliwości.
– hormonoterapia, która jest skuteczna jeżeli w komórkach raka występują receptory dla estrogenów albo progesteronu.
– radioterapia, którą wykorzystuje się w leczeniu przerzutów do mózgu i kości.
– leczenie celowane, które jest skuteczne i wykorzystywane w leczeniu paliatywnym.
– chirurgiczne wycięcie przerzutów, które jest stosowane wyjątkowo. Wskazania obejmują zmianę w mózgu oraz organiczną wznowę lokalną w bliźnie.
2. Leczenie wspomagające, które nie oddziałuje na nowotwór, ale poprawia stan chorego i jego samopoczucie:
– leczenie przeciwbólowe;
– zapobieganie złamaniom patologicznym, a także przerzutom do kości;
– zabiegi obarczające, czyli punkcja opłucnej, otrzewnej, osierdzia i ewakuacja, czyli wypuszczenie narastającego płynu;
– uzupełnienie niedoborów, np. żywienie pozajelitowe;
– operacje uzupełniające i omijające, np. zespolenia jelitowe;
– zapewnienie stałego dostępu dożylnego poprzez wszczepienie portu naczyniowego;
– leczenie przeciwdepresyjne;
– leczenie przeciwobrzekowe
– leczenie hiperurkemii.

Ilona

Pasjonatka tematów zdrowotnych :)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *