home Erekcja Przedwczesny wytrysk

Przedwczesny wytrysk

Spis treści

Definicja

Przedwczesny wytrysk to dysfunkcja seksualna która polega na ejakulacji, czyli wytrysku po minimalnej stymulacji seksualnej, która została osiągnięta wcześniej niż chciał tego mężczyzna. Zaburzenie to dotyczy jednej trzeciej aktywnych seksualnie mężczyzn. Szybki wytrysk jest zjawiskiem naturalnym, jeżeli mamy do czynienia z dłuższą abstynencją seksualną. Ale może do niego dochodzić również często, gdy mężczyzna stale współżyje.

Wytrysk to proces dwufazowy, na który składa się faza wydzielania oraz wyrzutu, podczas których angażowane są odrębne struktury anatomiczne. Pierwsza faza, czyli faza wydzielania jest kontrolowana centralnie. Zależy ona od funkcji najądrzy, nasieniowodów, pęcherzyków nasiennych, stercza, odcinka sterczowego, cewki moczowej oraz szyi pęcherza moczowego. W czasie tej fazy dochodzi do wydzielania płynu nasiennego ze stercza oraz pęcherzów nasiennych. Dochodzi do skurczu mięśni gładkich przewodu nasiennego, poprzez transportowanie wytrysku, a sperma jest wyrzucana do tylnej cewki moczowej. Natomiast faza wyrzutu wynika z odruchu rdzenia kręgowego, a biorą w niej udział szyja pęcherza moczowego, cewka moczowa, mięśnie poprzecznie prążkowane miednicy i dochodzi do energicznego przesuwania nasienia przez światło cewki moczowej.

kiss women and mann photo
Photo by Roland Ster

W związku z brakiem jednoznacznej definicji tego zaburzenia jest problem z jego skutecznym diagnozowaniem oraz skutecznym leczeniem. To jedna z najczęstszych form zaburzeń seksualnych u mężczyzn poniżej 60. roku życia, ale też jest najrzadziej diagnozowana. Przedwczesny wytrysk nie ma związku z wiekiem. Bardzo często przedwczesny wytrysk nie jest postrzegany jako problem medyczny, który ma swoje przyczyny i możliwości leczenia, ale jako kwestia stylu życia. Mężczyźni często ignorują ten problem i uważają, że nie ma jego skutecznych metod leczenia. Dolegliwość ta ma bardzo ważny wpływ na aspekt życia kobiety i mężczyzny, a także wpływa negatywnie na ich związek. W związku z tym mężczyźni odczuwają frustrację i lęk.

Często przedwczesny wytrysk mylony jest z zaburzeniami wzwodu, a to są dwa różne zaburzenia. W przedwczesnym wytrysku erekcja jest prawidłowa, ale dochodzi do wytrysku przed rozpoczęciem penetracji pochwy albo jedna czy dwie minuty od rozpoczęcia jej penetracji. Mężczyzn nie może kontrolować lub opóźnić wytrysku i występuje to częściej niż w zaburzeniach wzwodu. Natomiast w zaburzeniach wzwodu dochodzi do trwałej niezdolności do uzyskania i utrzymania erekcji, która pozwalałaby na satysfakcjonujący stosunek seksualny.

Przedwczesny wytrysk może występować u mężczyzn, którzy dopiero zaczynają regularnie współżyć. Może to mieć związek z ich sferą psychiczną, a także z wrażliwością na bodźce seksualne. Jednak do tego zaburzenia może prowadzić również brak stałej partnerki, a także rzadkie współżycie, ponieważ to powoduje napięcie seksualne oraz silne podniecenie.

Na wytrysk wpływa kontrola środkowego układu nerwowego. Proces ten regulowany jest poprzez połączone obszary czuciowe mózgu, ośrodki ruchowe, ale też bierze nim udział szereg neuroprzekaźników, a w tym serotonina oraz dopomina, oksytocyna, a także inne. Badania wykazały, że bardzo ważną rolę w wytrysku odgrywa serotonina oraz określone podtypy receptora 5-HT. Natomiast receptory, które opóźniają proces wytrysku to 5-HT1B oraz 5-HT2C.

Bardzo ważna jest odpowiedź seksualna u mężczyzn, gdzie została opisana jako cykl charakterystycznych zmian fizycznych, które obejmują cztery fazy:
– pożądania,
– pobudzenie,
– orgazm (wytrysk),
– wygaszenie.

W fazie pożądania dochodzi do wzrostu długości i średnicy penisa, a także uniesienia jąder. Mężczyzna może tu fantazjować na temat aktywności seksualnej. Faza pobudzenia związana jest z erekcją, przyspieszeniem akcji serca i oddechu, wzrostem ciśnienia krwi, a także napięcia mięśniowego. Natomiast przy orgazmie i wytrysku dochodzi do skurczu jąder, najądrzy, nasieniowodów, pęcherzyków nasiennych, stercza, cewki moczowej, prącia oraz zwieracza odbytu. Poza tym dochodzi do wzrostu częstości akcji serca i oddechów, które powodują wydzielanie i wyrzut płynu nasiennego. W ostatniej fazie, fazie wygaszania, zmiany fizyczne ustępują , a także dochodzi do rozejścia się obrzmienia prącia. Do męskich dysfunkcji seksualnych dochodzi zazwyczaj w jednej z pierwszych trzech faz cyklu odpowiedzi seksualnej i może to być dysfunkcja pożądania seksualnego, pobudzania, orgazmu/wytrysku. Do przedwczesnego wytrysku dochodzi w związku z szybkim dopełnieniem dwóch pierwszych faz cyklu odpowiedzi seksualnej. Jednak nie zawsze jest ono związane z nadmiernym albo zaburzonym pobudzeniem.

Zgodnie z definicją Internatoional Society for Sexual Medicine przedwczesny wytrysk to dysfunkcja seksualna, w której dochodzi do ejakulacji po penetracji trwającej mniej lub około jednej minuty. Poza tym dochodzi do niezdolności do odroczenia ejakulacji we wszystkich lub prawie wszystkich przypadkach kontaktów seksualnych. Mężczyzna odczuwa negatywne konsekwencje psychologiczne, czyli frustrację, zakłopotanie, a także unika kontaktów płciowych.

Bardzo często pacjenci niechętnie informują lekarza o występujących u nich objawach. Niektórzy są przekonani, że nie ma skutecznych metod leczenia i nic im nie może pomóc. Oddziaływaniami terapeutycznymi powinien zostać objęty zarówno mężczyzna, jak i kobieta.

Przyczyny przedwczesnego wytrysku

Pierwotny przedwczesny wytrysk może być częściowo związany z psychiką, a także uwarunkowany organicznie.

Do przyczyny psychicznych przedwczesnego wytrysku można zaliczyć nadmierną wrażliwość na bodźce seksualne, a także utrwalane reakcje nerwicowe, które są związane z odczuwanym przez mężczyznę lękiem, a także strach, poczucie winy czy presja czasu.

Wyróżnia się także przyczyny organiczne, które są związane z funkcjonowaniem organizmu, chorobami, wadami rozwojowymi oraz nałogami. Jednak przyczyny te występują bardzo rzadko, a najczęściej problem związany jest z psychiką. Te przyczyny to nałogi, takie jak alkoholizm, narkomania, a także starzenie się, nadwrażliwość żołędzi, zbyt krótkie wędzidełko żołędzi. Poza tym mogą być związane z różnymi chorobami, takimi jak cukrzyca, schorzenia neurologiczne, schorzenia układu moczowo – płciowego, zapalenie gruczołu krokowego.

Poza tym przyczyną może być również narcyzm, negatywne nastawienie do kobiet, zbyt rzadkie współżycie, łatwe podniecanie się, uwarunkowania masturbacyjne, a także nieświadomość, że wytryski są zbyt wczesne.

Przyczyny przedwczesnego wytrysku bardzo często są złożone i dotyczą zarówno sfery psychicznej, jak i somatycznej. Czynniki somatyczne to: wady i stany chorobowe prącia, np. krótkie wędzidełko, a także stany zapalne cewki moczowej i gruczołu krokowego, nadwrażliwość członka, stany chorobowe prowadzące do angiopatii i neuropatii, czyli cukrzyca, miażdżyca oraz choroby neurologiczne, zabuczenia hormonalne, np. nadczynność tarczycy. Ostatnio wykazano również niekorzystny wpływ leków, które są stosowane w celu stymulacji reakcji seksualnych.

Natomiast czynniki psychogenne to: zaburzenia libido, brak wcześniejszych kontaktów seksualnych, niski poziom wiedzy o życiu seksualnym, zaburzone relacje partnerskie, lęk przed możliwością niezaspokojenia partnerki.

Duże znaczenie mają również cechy charakterologiczne, czyli impulsywność, niestabilność emocjonalna, obniżone poczucie wartości. Mogą również wpływać na to wydarzenia z dzieciństwa i młodości, np. nieudany związek rodziców oraz negatywne seksualności w domu rodzinnym.

Gruczołem, który może niekorzystnie wpływać na wytrysk jest prostata. Są opinie, które mówią, że nieprawidłowe jej nadmierne napięcie może powodować stymulacje orgazmu u mężczyzny, a jej podrażnienie może spowodować ejakulacje.

Inną przyczyną może być wrodzona nadwrażliwość na zewnętrzne bodźce. Może być ona trwała lub nabyta, czyli w następstwie jakiejś choroby. Taka nadwrażliwość członka powoduje, że mężczyzna dużo intensywniej odczuwa stymulacje, a to powoduje szybszą ejakulację.

Niektórzy doszukują się przyczyn w mózgu i jego biochemii. Chodzi tu o serotoninę i dopaminę. Niedobór serotoniny może prowadzić do efektu przedwczesnego wytrysku.

Ważne są również przyczyny psychiczne, o których była wcześniej mowa. Bardzo często źródłem problemów mężczyzny jest jego stan psychiczny, czyli chodzi o to, jak mu się układa w pracy, związku oraz w życiu prywatnym.

Diagnoza oraz rozpoznanie przedwczesnego wytrysku

doctor photoZaproponowano już wiele kryteriów rozpoznania przedwczesnego wytrysku. Aby rozpoznać przedwczesny wytrysk przyjmuje się, że występuje on u mężczyzn, u których czas wewnątrzpochwowego opóźnienia wytrysku jest krótszy niż dwie minuty. Można go stwierdzić u mężczyzn, u których dochodzi do chronicznego albo nawracającego wytrysku przy minimalnej stymulacji seksualnej albo krótko po penetracji, a także niezależnie od kontroli mężczyzny. Może również występować znaczny niepokój osobisty albo interpersonalny, który jest konsekwencją przedwczesnej ejakulacji (czyli wytrysk) Pojawia się słaba kontrola lub całkowity brak kontroli nad wytryskiem. Kolejnym objawem do rozpoznania jest przedwczesny wytrysk podczas większości stosunków seksualnych w czasie ostatnich sześciu miesięcy.

Inne objawy wskazujące na przedwczesny wytrysk to:
– pojawianie się wytrysku wbrew woli mężczyzny wcześniej niż tego chce;
– mężczyzn nie może kontrolować odruchu wytrysku;
– wytrysk pojawia się przed stosunkiem;
– wytrysk pojawia się wtedy, gdy członek wprowadzany jest do pochwy;
– wytrysk pojawia się po krótkim czasie trwania stosunku, najczęściej jest to po kilku lub kilkunastu ruchach frykcyjnych.

W zależności od tego, kiedy w kontakcie seksualnym pojawił się niepożądany wytrysk można wyróżnić:
– zbyt przedwczesny wytrysk, które następuje jeszcze przed grą wstępną;
– wytrysk przedwczesny, który występuje na początku gry wstępnej, jeszcze przed stosunkiem;
– wytrysk zbyt wczesny, który następuje w momencie immisji członka do pochwy, po kilku lub kilkunastu ruchach.

Warto zwrócić uwagę na kryteria diagnostyczne przedwczesnego wytrysku, czyli tzw. DSM-IV-TR (Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne). Te objawy pozwalające rozpoznać przedwczesny wytrysk to:
– jeżeli w krótkich odstępach czasu, dochodzi do przedłużającej się lub powtarzającej się niepełnej ejakulacji bez wyraźnej stymulacji organów płciowych, przed, podczas albo bezpośrednio po penetracji, ale w żadnym razie nie spełnia oczekiwań co do momentu wytrysku. Lekarz oceniając to bierze pod uwagę wiek, trwałość związku oraz aktywność seksualną pacjenta.
– nieprawidłowości związane z przedwczesnym wytryskiem powodują osobisty dyskomfort, a także niepowodzenia w kontaktach z partnerką.
– przedwczesny wytrysk nie zachodzi w związku z działaniem lub zastosowaniem określonych związków chemicznych, np. wydzieliny w postaci opioidowych.

Wyróżnia się cztery typy zaburzeń wytrysku:
1. Przedwczesna ejakulacja, czyli wytrysk zbyt wczesny.
2. Spóźniona ejakulacja, czyli osiągnięcie wytrysku zajmuje zbyt dużo czasu.
3. Cofająca się ejakulacja, gdzie sperma cofa się z prostaty do pęcherza moczowego zamiast przepływać do penisa, którym może wydostać się na zewnątrz.
4. Orgazm niemożliwy do osiągnięcia.

Bardzo często przedwczesny wytrysk jest mylony z kłopotami z erekcją, które są spowodowane przeważnie przyczynami fizjologicznymi.

Kontrolowanie wytrysku

Podniecenie seksualne jest czteroczęściowym procesem. W pierwszej fazie, czyli fazie podniecenia dochodzi do przyspieszenia oddechu i rozpoczyna się erekcja. W kolejnej fazie, plateau dochodzi do pełnej erekcji i mężczyzna jest silnie pobudzony. Potem następuje orgazm z wytryskiem. Ostatnia część to powrócenie do normalnego oddechu oraz słabnięcie erekcji. Aby móc kontrolować wytrysk należy przedłużyć fazę plateau. W związku z tym trzeba się zastosować do kilku rad. Należy nie stosować używek, jakimi są alkohol oraz narkotyki, ponieważ mają one negatywny wpływ na świadomość człowieka, która jest bardzo ważna w kontroli wytrysku. Trzeba kontrolować zmysłowość całego ciała, a nie tylko samego penisa. Ważne jest, aby nauczyć się relaksować i odczuwać przyjemność, która płynie z seksu. Przed stosunkiem można wziąć relaksującą kąpiel albo prysznic. Należy oddychać głęboko i koncentrować się na nie wydawaniu głośnych dźwięków. Mężczyzna może również zachowywać się głośno podczas stosunku. Można ćwiczyć masturbację, ale zaczynając od suchej dłoni. Należy zmieniać rodzaje pieszczot, aby podniecenie utrzymywało się przez dłuższy czas bez szczytowania. W ostatnim momencie trzeba się wycofać. Takie ćwiczenie można powtórzyć kilka razy. Potem można spróbować masturbację dłonią, która jest posmarowana lubrykantem. Trzeba go masować, aż do momentu, gdy poczuje się, że za chwilę osiągnie się orgazm. Takie ćwiczenie powtarzamy kilka razy. Innym sposobem jest zastosowanie metody „start – stop”, kiedy już mężczyzna przyswoi sobie kontrolę wytrysku podczas masturbacji. Gdy dojdzie do osiągnięcia kontroli podczas pieszczot dłonią partnerki, jest przejście do seksu oralnego. Jeżeli mężczyzna nauczy się kontrolować podczas pieszczot oralnych można przejść do pełnego stosunku.

Są różne techniki wspomagania erekcji i powstrzymywania przedwczesnego wytrysku:
– metoda „start – stop” – chodzi tutaj o stymulację penisa do momentu bardzo wysokiego podniecenia, a potem należy przerwać stymulację do ustania poczucia bliskości orgazmu. Metoda ta pozwala poznać doznania i reakcje swojego ciała, a także pozwala na ich kontrolowanie. Taką stymulację można przeprowadzić w parze i wtedy kobieta stymuluje penisa aż do momentu, gdy mężczyzna wyczuwa bliskość orgazmu, ale też może być wykonywana przez samego mężczyznę.
– metoda ucisku – można ją wykonywać samodzielnie lub w parze. Chodzi tu o uciskanie penisa w stanie erekcji na złączeniu jego trzony z żołędziem. Trzeba chwycić penisa w taki sposób, aby kciuk był umieszczony na wędzidełku, a pozostałe palce były na lub w pobliżu rowka wokół żołędzi i należy silnie ucisnąć na czas 3 – 4 sekund. Potem po 30 sekundach przerwy od zakończenia ucisku możliwe jest kontynuowanie stosunku. Nie można stosowac tego uścisku jeżeli członek nie jest w stanie wzwodu

Leczenie przedwczesnego wytrysku

Farmakoterapia

pills photoW leczeniu przedwczesnego wytrysku wykorzystuje się różnorodne metody. Stosuje się m.in. farmakoterapię. Obecnie nie ma środków farmakologicznych, które są przeznaczone do leczenia przedwczesnego wytrysku. Można zastosować tu skuteczne leczenie farmakologiczne, ale lekami przeciwdepresyjnymi. Najczęściej stosowane są inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), a także leki z grupy SARI, inhibitory fosfodiesterazy typu 5, a obok nich można stosować środki znieczulające miejscowo. Leki stosowane są stale albo doraźnie, głównie w postaci krótko działającej. Mężczyźni mogą zażywać wtedy dapoksetynę, która jest wskazana do leczenia przedwczesnego wytrysku u mężczyzn w wieku od 18 do 64 lat, a także można brać tramadol oraz sindenafil. Jednak leki muszą być przepisane przez lekarza. Nie należy ich kupować przez Internet z niesprawdzonych źródeł.

Tramadol to przeciwbólowy syntetyczny lek opioidowy. Lek ten zmniejsza wrażliwość, a także opóźnia proces ejakulacji. Zwiększa też poczucie kontroli nad wytryskiem oraz satysfakcję ze stosunku. Jednak czasami wywołuje również działania niepożądane, m.in. euforię, uczucie zmęczenia, drgawki, nadmierne pocenie się, zaparcia.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, a wśród nich jest:
– Clomipramina – to lek przeciwdepresyjny, który hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny. W czasie badań wykazano, że lek zwiększył czterokrotnie czas osiągania wytrysku.

Leki z grupy SSRI są najczęściej stosowane w terapii przedwczesnego wytrysku. Jednym z ich skutków ubocznych jest opóźnienie wytrysku. Stosuje się: paroksetynę, sertralinę, citalopram i fluksetynę. Leki z tej grupy działają na struktury ośrodkowego układu nerwowego, które są związane z aktywnością seksualną. Leki z grupy SSRI zmniejszają również wrażliwość czuciową w okolicy narządów płciowych.

Leki z grupy SARI to:
– Trazodon, który jest sedującym lekiem przeciwdepresyjnym. Lek ten działa proerkecyjnie poprzez hamowanie orgazmu i wydłużanie czasu trwania nocnych erekcji, a także zwiększają poziom libido.
Inhibitory fosfodiesterazy typu 5 są stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji i wykorzystuje się je też w leczeniu przedwczesnego wytrysku.

Środki znieczulające miejscowo to:

– Lidokaina, Lignokaina, Prylokaina – są one przeznaczone do miejscowego znieczulenia błon śluzowych. Można je kupić w postaci kremów, żelów, sprayów. Należy je stosować około 20 – 30 minut przed stosunkiem. W badaniach wykazano, że stosowanie tych preparatów powyżej 45 minut może być przyczyną nadmiernego osłabienia erekcji. Trzeba również stosować prezerwatywę, ponieważ jest ryzyko przeniesienia tego środka do pochwy partnerki.
– SS-krem – to mieszana dziewięciu substancji, które są używane w medycynie koreańskiej. Badania potwierdziły, że lek ten podwyższa próg wrażliwości prącia. Należy go nałożyć godzinę przed planowanym stosunkiem i usunięty bezpośrednio przed nim.

Farmakoterapia jest podstawą leczenia. Można zastosować terapię przy udziale środków, które miejscowo znieczulają i ma na celu zmniejszyć wrażliwość skóry prącia i dzięki temu dochodzi do opóźnienia lub osłabienia odruchu wytryskowego. Takim środkiem miejscowo znieczulającym jest, np. lidokaina w postaci aerozolu. Lidokaina to łagodny i miejscowo znieczulający środek. Jest często stosowana przez lekarzy i specjalistów do miejscowego znieczulenia przy mniejszych interwencjach. Można ją również stosować w zapobieganiu przedwczesnego wytrysku. Środki, które znieczulają miejscowo mają szybkie działanie, można je stosować na żądanie i mają tylko niewielki obawy uboczne, jeżeli jest prawidłowo stosowany. Jednak ta metoda ma również pewne wady, np. nie zawsze jest pewna skuteczność, która zależy od sposobu aplikacji, czasu aplikacji oraz właściwego usunięcia substancji. Charakteryzuje się ona mało higienicznym sposobem zastosowania, jest to krem albo tłusty aerozol. Poza tym koniecznie trzeba go usunąć po około 20 minutach od aplikacji. Jeśli zostawi się ją na dłużej to może doprowadzić do niedoczulicy i następowego zwiotczenia prącia. Mogą pojawić się również inne objawy uboczne, takie jak zaburzenia czucia w okolicy sromu, a także pochwy w partnerki.
Można zażywać kremy i aerozole, które stosowane są miejscowo. Zawierają one składniki znieczulające, takie jak lidokaina i prilokaina, które mają znieczulać penisa, a także opóźnić wytrysk. Jednak trudno jest je dawkować i mogą spowodować uczucie drętwienia żołędzia/penisa, a w związku z tym utrat ę erekcji i/lub wytrysku. Może również dojść do przeniesienia środka znieczulającego na partnerkę.

Stosowane są również preparaty doustne, które mają oddziaływać na ośrodkowe i obwodowe mechanizmy kontroli wytrysku. Poza tym stosuje się znieczulenie żołędzi prącia, gdzie leki bierze się 20 lub 30 minut przed współżyciem seksualnym.

Ćwiczenia masturbacyjne

Innymi sposobami leczenia są indywidualnie opracowane ćwiczenia masturbacyjne, które można wykonywać samodzielnie lub z partnerką.

Wielu młodych mężczyzn stosuje masturbację przed stosunkiem. Dzięki temu mężczyzna uczy się rozpoznawać oznaki zwiększonego pobudzenia seksualnego, a także utrzymanie poziomu podniecenia poniżej natężenia, które spowodowałoby odruch wytrysku. Takie techniki są częściowo skuteczne w krótkim okresie czasu. Mogą też doprowadzić do nasilenia się objawów przedwczesnego wytrysku niż uśmierzenie go. W technikach tych dochodzi do celowego ignorowania lub tłumienia doznań seksualnych, a o one powinny być kontrolowane, aby można było uzyskać poprawę. Jeśli dochodzi do złych technik masturbacyjnych to może spowodować utrudnienie rozwoju mechanizmów kontroli wytrysku.

Psychoterapia

Dobrym sposobem jest relaksacja, a także psychoterapia, która również może być indywidualna albo z partnerką. Jeśli przedwczesny wytrysk związany jest z przyczynami psychologicznymi można zastosować odpowiednią psychoterapię. Skuteczne są tutaj metody behawioralne, a także dyrektywna terapia małżeńska, terapia psychodynamiczna oraz terapia grupowa. Najważniejszym celem terapii powinno być uświadomienie partnerom istoty problemu, a także wyjaśnienie im, że taką dolegliwość można wyleczyć. Poza tym można stosować również techniki relaksacyjne, a także terapię wspierającą.

Wykorzystuje się techniki behawioralne, które mają na celu nawiązanie albo odtworzenie zarówno werbalne, jak i seksualnej komunikacji pomiędzy partnerami. Na początku terapii stosunki płciowe są zabronione.

Bardzo często stosuje się technikę uciskową, aby podwyższyć próg pobudliwości prącia. Jeżeli pojawiają się oznaki zbliżającego się wytrysku to mężczyzna albo jego partnerka silnie uciska pierścień korony żołędzia. W ten sposób dochodzi do osłabienia erekcji, a poprzez to hamowania wytrysku.
Inną metodą jest technika „stop – start”, która polega na przerywaniu seksualnej stymulacji w momencie narastania podniecenia, ale bez stosowania ucisku. Zalecaną pozycją jest pozycja kolankowo – łokciowa. Należy skupić się na rejestrowaniu doznań, które płyną z prącia. Kiedy dochodzi do wytrysku mężczyzna powinien przerwać aktywność erotyczną i skoncentrować się na stłumieniu postępującego podniecenia. Taką technikę należy powtarzać trzykrotnie, a za każdym razem czas stymulacji powinien być wydłużony.

Domowe sposoby

Niektórzy mężczyźni, którzy mają przedwczesny wytrysk stosują różne domowe sposoby, a więc masturbują się przed stosunkiem, piją niewielką ilość alkoholu, skracają grę wstępną, a także powtarzają stosunek krótko po następnym.

Psychoedukacja

W leczeniu przedwczesnego wytrysku bardzo ważna jest również psychoedukacja, która powinna dotyczyć obojga partnerów. Taki trening zachowań seksualnych może obejmować: częste i wielokrotne kontakty seksualne, a także naukę tłumienia podniecenia poprzez odwracanie uwagi od bodźców seksualnych i można stosować przerwy w ruchach frykcyjnych. Partnerzy mogą przyjmować inne pozycje seksualne niż dotychczas, które spowodują mniejsze drżenie członka w pochwie kobiety. Natomiast takie pozycje pozwolą mężczyźnie na kontrolę reakcji seksualnych kobiety, które mogłyby spowodować przedwczesny wytrysk.

Techniki operacyjne

Chirurgiczną metodą leczenia przedwczesnego wytrysku jest przecięcie grzbietowych nerwów prącia. Jest to nadal metoda eksperymentalna. Inną taką metodą jest wstrzyknięcie żelu hialuronowego w żołądź prącia. Żel ten pęcznieje i w związku z tym stanowi barierę osłabiającą receptywność prącia.
Iniekcje z prostaglandyny do ciał jamistych członka
Inne metody, które można stosować to iniekcje z prostaglandyny do ciał jamistych członka. Mężczyzna może wykonać to samodzielnie bezpośrednio przed stosunkiem. Poza tym można zastosować leki na zaburzenia erekcji. Gdy dojdzie do wytrysku to erekcja zmniejsza się lub zanika, ale później powraca i można dalej kontynuować współżycie. Do tego można wykonać trening mięśni zwieraczy przy użyciu elektroterapii, fizjokkinezyterapii i bifeedbacku. Innym sposobem jest neurotomia, czyli zabieg przecięcia jednej gałązki nerwowej. Są jeszcze metody kombinowane, czyli łączenie kilku z wyżej wymienionych metod.

Jeśli trudno jest ustalić przyczynę przedwczesnego wytrysku, to leczenie jest utrudnione.
Inną metodą jest stosowanie podwójnych prezerwatyw albo prezerwatyw, które zawierają anestetyki, czyli te, które opóźniają wytrysk. Poza tym dają efekt nieznacznego znieczulenia i są częściowo skuteczne w krótkim okresie czasu. Jednak w ostateczności może dojść do nasilenia się objawów, zamiast ich złagodzenia.

Lepiej nie stosować samodzielnie leków, ponieważ można stosować niedostateczne albo w ogóle nieskuteczne leki. Najlepiej stosować leki, które przepisał zaufany lekarz.

Przedwczesny wytrysk może powodować, że w związku zaczyna się nieukładać, zmniejsza się funkcjonowanie seksualne, a także poziom satysfakcji ze stosunku seksualnego. Dochodzić może do pogorszenia jakości życia, zwiększa się niepokój i stres. Dlatego problem ten można spróbować rozwiązać razem z partnerką. Najważniejsza jest rozmowa. Partnerka może zasugerować, aby mężczyzna zgłosił się na leczenie.

Są różne sposoby i techniki, które pozwalają opóźnić wytrysk. Można zastosować terapię hormonalną i kognitywną. Techniki te są nastawione na rozpoznawanie objawów, które występują przed wytryskiem, a także zwiększenie kontroli nad wytryskiem. Jedną z najczęściej stosowanych technik jest metoda „start – stop” oraz technika „ściskania”. Zostało opracowane kilka modyfikacji tych metod. Jednak bardzo często techniki te nie zapewniają długoterminowej poprawy. Zamiast stosowania tej techniki „stop – start” mężczyzna może nauczyć się modulować, a także redukować poziom pobudzenia oraz podniecenia dzięki wykonywaniu powolnych, zmysłowych ruchów, a przy tym wykorzystuje się głębokie i wolne oddechu. Celem takiego działania jest pobudzenie poniżej progu dla wytrysku, ale przy równoczesnym utrzymaniu erekcji.

Pierwotny i wtórny przedwczesny wytrysk

Pierwotny przedwczesny wytrysk występuje u 65% mężczyzn, którzy skarżą się na tę dolegliwość. Jest to przewlekłe zaburzenie, które może występować od pierwszego kontaktu seksualnego. Jego cechą jest to, że występuje już od pierwszego albo jednego z pierwszych doświadczeń seksualnych. Trwa przez całe życie, ale może również pogarszać się z wiekiem. W 90% przypadkach wytrysk następuje szybko, czyli poniżej jednej minuty. Taki szybki wytrysk występuje przy każdym lub prawie każdym stosunku seksualnym. Jest on zbyt szybki z każdą partnerką. Może nasilać się z wiekiem i pojawia się zbyt wcześnie podczas każdego stosunku płciowego oraz z każdą albo prawie każdą partnerką. U 80% mężczyzn wytrysk następuje w ciągu pół albo jednej minuty, a u 20% pomiędzy jedną lub dwiema minutami od rozpoczęcia penetracji.

Natomiast wtórny, czyli nabyty przedwczesny wytrysk pojawia się w okresie, gdy była normalna kontrola wytrysku w pewnych momentach życia, ale ze stopniowym lub nagłym początkiem. A to może mieć związek z chorobami endokrynologicznymi, chorobami urologicznymi, warunkami anatomicznymi, zaburzeniami neurologicznymi, zaburzeniami psychologicznymi albo problemami w związku lub traumatycznymi doświadczeniami seksualnymi oraz może być skutkiem ubocznym działania leków.
Jeśli przedwczesny wytrysk występuje tylko w kontaktach z jedną partnerką to może mieć to związek z problemami psychologicznymi, które związane są z partnerką, a także związkiem albo innymi okolicznościami.

Ilona

Pasjonatka tematów zdrowotnych :)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *