Problemy z erekcją

Problemy z erekcją to jedne z najczęstszych problemów seksualnych mężczyzn, które dotykają ich w wieku dojrzałym. Erekcja to inaczej problemy ze wzwodem członka, a co za tym idzie również osiągniecie orgazmu.

Erekcja to inaczej wzwód, który polega na usztywnieniu i powiększeniu członka w związku ze zwiększonym dopływem oraz zmniejszonym odpływem krwi z organu.

Najczęściej termin ten stosuje się do określenia wzwodu penisa u mężczyzn, a rzadziej do powiększenia się łechtaczki albo brodawek sutkowych u kobiet.

Do wzwodu dochodzi, gdy pojawiają się bodźce podniecające, a mogą one płynąć:
1) z mózgu, są to bodźce zmysłowe, a także wyobraźnia;
2) z nerwów czuciowych, są to bodźce dotykowe oraz drażnienie mechaniczne.

Erekcja może pojawić się w wyniku mechanicznego pobudzenia narządów płciowych, np. w wyniku masturbacji albo może pojawić się w wyniku czynników psychogennych.

Niekiedy może pojawić się spontaniczna erekcja, która powstaje w wyniku aktywności neuronów w ośrodkach mózgu, które są odpowiedzialne za erekcję.

Poza tym powstaje także erekcja podczas fazy snu REM i są to tzw. nocne erekcje członka. Ich występowanie albo nie, pozwala ustalić, czy mężczyzna ma zaburzenia erekcji na tle psychicznym (wtedy erekcja występuje podczas snu), czy na tle fizycznym (nie ma erekcji podczas snu). Takie nocne erekcje występują u wszystkich zdrowych mężczyzn, od wieku niemowlęcego aż do późnej starości. Mogą pojawiać się od 4 do 6 razy podczas snu. Łącznie mogą trwać nawet około 100 minut. W związku z tym można wyróżnić trzy główne wzorce erekcji:
1) wzorzec odruchowy – erekcja powstaje w wyniku drażnienia mechanoreceptorów okolic genitalnych, ale bez kontroli mózgu;
2) wzorzec psychogenny – erekcja powstaje w wyniku działania bodźców zmysłowych, a także w związku z różnymi wyobrażeniami o treściach erotycznych;
3) wzorzec nocny – erekcja powstaje w wyniku naturalnych i fizjologicznych procesów, które zachodzą w organizmie człowieka.

Zaburzenia erekcji mogą mieć różną postać, a także różny przebieg:
1) może to być uporczywa oraz całkowita niezdolność do uzyskania wzwodu;
2) niemożliwość uzyskania wzwodu, ale o twardości, która wystarcza do penetracji;
3) niemożliwość utrzymania wzwodu tak długo aż do odbycia pełnego stosunku płciowego.

Na czym polega zaburzenie erekcji?

Zaburzenie erekcji (w skrócie ED) to stały albo nawracający brak możliwości osiągnięcia i/lub utrzymania wzwodu przez mężczyznę podczas stosunku seksualnego. Takim powszechnym określeniem na to zaburzenie jest termin impotencja.

W Polsce na zaburzenia erekcji cierpi około 3,5 miliona mężczyzn. Z tego leczy się niecałe 240 tysięcy. Wielu mężczyzn wstydzi się rozmawiać ze lekarzem o swoich problemach seksualnych.

Objawy zaburzeń erekcji

Takim najważniejszym objawem zaburzenia erekcji jest całkowity brak wzwodu, pomimo stymulacji członka. Może również dojść do częściowego wzwodu, podczas którego penis szybko opada, a mężczyzna nie uzyskuje orgazmu.

Innym objawem zaburzeń erekcji jest zjawisko, kiedy penis uzyskuje pełny wzwód, ale trwa on krótko i kończy się przedwczesnym wytryskiem nasienia. Poza tym penis może uzyskać krótkotrwały pełny wzwód, który szybko zanika bez wytrysku nasienia.

Objawem zaburzeń erekcji może być również spadek libido, czyli powstaje sytuacja, w której pojawia się niechęć do podjęcia współżycia seksualnego.

Przyczyny zaburzeń erekcji

Na pojawienie się zaburzeń erekcji ma wpływ kilka czynników, są to czynniki fizyczne oraz psychiczne.

Fizyczne przyczyny zaburzeń erekcji:
1) nieprawidłowości i uszkodzenia naczyń oraz ciał jamistych prącia;
2) zabiegi chirurgiczne na gruczole krokowym;
3) niektóre zaburzenia neurologiczne oraz hormonalne;
4) zażywanie leków, np. przeciwdepresyjnych, uspokajających, diuretyków oraz przeciwko nadciśnieniu tętniczemu;
5) choroby, takie jak: miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, stwardnienie rozsiane, urazy rdzenia kręgowego, choroby serca i nerek;
6) palenie papierosów;
7) nadużywanie alkoholu;
8) zażywanie narkotyków;
9) zaburzenia hormonalne, a przeważnie andropauza u starszych mężczyzn (jest to zmniejszenie syntezy testosteronu oraz androgenów nadnerczowych w wyniku starzenia się);
10) urazy kręgosłupa oraz rdzenia kręgowego, w którym znajduje się ośrodek erekcji.
11) Patologie funkcji prącia w wyniku starzenia organizmu, które zmniejszają zdolność do erekcji.

Psychiczne przyczyny wywołujące zaburzenia erekcji:
1) lęk i obawa przed niezdolnością do odbycia stosunku;
2) niewłaściwe reakcje partnerki;
3) niska samoocena;
4) problemy w związku;
5) uważanie, że ma się małego członka;
6) rygoryzm wychowawczy oraz seksualny;
7) poczucie winy;
8) zadaniowe podejście do seksu;
9) negatywne fantazje erotyczne;
10) lęk i obawa przed posiadaniem dzieci albo zarażeniem się chorobą weneryczną;
11) depresja oraz fobie, stany nadmiernego stresu.

Diagnoza zaburzeń erekcji

Bardzo ważne jest postawienie właściwej diagnozy, ponieważ to od niej zależy wybór odpowiedniej metody leczenia.

W celu diagnozy erekcji lekarza może zlecić wykonanie badań laboratoryjnych, jakimi są morfologia krwi oraz badanie moczu. W celu wykluczenia cukrzycy lekarz może przeprowadzić badanie poziomu cukru we krwi. Konieczne może być także zbadanie transaminazy ALT, AST, GGTP, są to enzymy wątrobowe, a ich wysoki poziom może świadczyć o uszkodzeniu wątroby, a to powoduje zaburzenia hormonalne. Aby wykluczy choroby nerek, która może być powikłaniem cukrzycy, lekarz zleci badanie mocznika i kreatyniny, a w celu wykluczenia miażdżycy – badanie cholesterolu, frakcji lipidowych oraz trójglicerydów.

Poza tym trzeba oznaczyć poziom hormonów we krwi, takich jak: testosteron, prolaktyna, FSH, TSH, LH oraz swoisty antygen sterczowi PSH, aby wykluczyć choroby gruczołu krokowego.

Konieczna może być również konsultacja urologiczna, podczas których lekarz zbada okolice genitalne, dzięki temu może ocenić wygląd oraz funkcje narządów płciowych. Do tego badanie per rectum, czyli badanie palpacyjne odbytnicy, aby ocenić stan gruczołu krokowego i wykluczyć jego przerost.

Wykonuje się także diagnostykę obrazową. Tomografia komputerowa naczyń jamy brzusznej i miednicy pozwala ocenić układ naczyniowy, który jest odpowiedzialny za doprowadzanie krwi do narządów płciowych.

W tym przypadku konieczna jest również konsultacja psychologiczna, dzięki której będzie można ocenić zaburzenie oraz jego wpływ na codzienne życie mężczyzny. Można także udać się do seksuologa.

Skutki zaburzeń erekcji

Zaburzenia erekcji wpływają na samopoczucie mężczyzny, a także na jego sferę emocjonalną. Niższa sprawność seksualna sprawia, że zaczynają się problemy w związku, do tego mężczyzna ma niskie poczucie własnej wartości. Zaburzenia te wpływają na ich funkcjonowanie i stosunki z partnerką. Brak wzwodu sprawia, że są zakłopotani i wstydzą się porozmawiać o tym problemie z lekarzem.

Leczenie zaburzeń erekcji

Aby skutecznie leczyć zaburzenia erekcji, konieczne jest poznanie przyczyny tych zaburzeń. Jeżeli przyczyną tych zaburzeń są czynniki psychiczne, to pomóc może psychoterapia, techniki relaksacyjne, hipnoza, farmakoterapia, a także iniekcje w ciała jamiste członka.

Natomiast w przypadku zaburzeń na tle organicznym konieczne jest przyjmowanie odpowiednich leków. Poza tym zaleca się również fizykoterapię, iniekcje w ciała jamiste członka, protezowanie członka oraz zabiegi operacyjne.

Profilaktycznie można prowadzić zdrowy styl życia, kontrolować masę ciała, unikać palenia papierosów i nadużywania alkoholu, a także być aktywnym seksualnie, aby ciągle stymulować penisa. Koniecznie trzeba również porozmawiać szczerze z partnerką na temat swojego związku.

Nieleczone problemy ze wzwodem mogą doprowadzić do silnych stanów depresyjnych.

Celem psychoterapii jest uświadomienie osobom chorym, na czym polega ich problem, a także wyjaśnienie, że jest to zjawisko naturalne, które występuje wraz z wiekiem i jest możliwe do leczenia. Czasami zaburzenia erekcji mogą być objawem innej choroby.

Preparaty farmakologiczne stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji to:
1) preparaty testosteronu – pozwalają na wyrównanie poziomu testosteronu, który, przeważnie u starszych mężczyzn, korzystnie wpływa na libido;
2) inhibitory fosfodiesterazy typu 5 – takim najstarszym lekiem z tej grupy jest sildenafil, czyli Viagra, a lek nowej generacji to awanafil, czyli Spedra;
3) apomorfina.

To są tzw. leki pierwszego rzutu. Natomiast lekami drugiego rzutu są:
1) iniekcje do ciał jamistych – wykorzystuje się tutaj papawerynę, fentolaminę albo fenoksybenzaminę oraz syntetyczną prostacyklinę PGE1. polega ona na wstrzykiwaniu do ciał jamistych leku, który spowoduje uzyskanie erekcji;
2) metoda MUSE – polega ona na wstrzykiwaniu bezpośrednio do cewki moczowej alprostadylu;
3) środki pochodzenia naturalnego – wykorzystuje się tu substancje pochodzenia roślinnego, oraz te, które bazują na cynku.

Osoby, które mają problemy z erekcją, a ich przyczyna ma charakter naczyniowy mogą ją leczyć metodą RENOVA. Podczas tego zabiegu ciała jamiste prącia poddaje się działaniu fal dźwiękowych o określonej częstotliwości i natężeniu. Fale te mają za zadanie stymulować proces angiogenezy, czyli tworzenia nowych naczyń krwionośnych, a to powoduje poprawę hemodynamiki w prąciu, a poprzez to poprawę jakości erekcji.