WBC to leukocyty, czyli całkowita liczba białych krwinek. Białe krwinki chronią nasz organizm przed bakteriami, wirusami oraz grzybami. Są elementem morfotycznym krwi i jednym z elementów układu odpornościowego człowieka. Poza tym są odpowiedzialne za pochłanianie, trawienie komórek drobnoustrojów oraz martwych krwinek przez część krwinek białych.
Norma wynosi: 4,1 – 10,9 K/µl.
Co oznacza podwyższony poziom WBC?
Podwyższony poziom oznacza, że mamy do czynienia ze stanem zapalnym miejscowym alb ogólnym. Czasami może również świadczyć o białaczce. Jednak ich poziom zwiększa się również w wyniku intensywnego wysiłku fizycznego lub po długotrwałym stresie. Wzrost liczby białych krwinek nazywa się leukocytozą. Może być ona spowodowana wysoką temperaturą otoczenia, wysiłkiem fizycznym, stresem, opalaniem się na słońcu, ciążą. Ich wzrost mogą także spowodować czynniki patologiczne, takie jak stany zapalne, zakażenia, zatrucia, nowotwory oraz uszkodzenia tkanek.
Co oznacza obniżony poziom WBC?
Jeżeli ich poziom jest obniżony, to trzeba również sprawdzić inne ciałka krwi, takie jak granulocyty i limfocyty, ponieważ ich niedobór sprawia, że obniża się liczba WBC, a to oznacza osłabioną odporność organizmu. Spadek liczby białych krwinek nazywany jest leukopenią i może być spowodowany przez niektóre choroby zakaźne, np. WZW, zakażenie HIV, odrę, ospę wietrzną, różyczkę. Może do niej dojść również w wyniku uszkodzenia szpiku kostnego, np. przez środki chemiczne oraz w niektórych białaczkach, w zakażeniach bakteryjnych.
Rodzaje białych krwinek
Rozróżnia się 5 rodzajów białych krwinek:
1) neutrofile – granulocyty obojętnochłonne,
2) eozynofile – granulocyty kwasochłonne,
3) bazofile – granulocyty zasadochłonne,
4) monocyty,
5) limfocyty.
Normy:
1) neutrofile: 2,5–6,5 K/µl. Ich zwiększona liczba pojawia się przy chorobach nowotworowych, zakażeniach miejscowych ogólnych, po urazach, krwotokach, zawałach. Ich liczba może spaść w zakażeniach grzybiczych, wirusowych, bakteryjnych i pierwotniakowych.
2) eozynofile: 0,1–0,3 K/µl. Zwiększona liczba eozynofili może być przy chorobach o podłożu alergicznym, np. astma oskrzelowa, w chorobach skóry, przy szkarlatynie, płonicy oraz chorobach pasożytniczych, np. zakażenie glista ludzką, przy chorobach nowotworowych. Natomiast ich obniżona liczba może być w nadczynności nadnerczy, w durze brzusznym, posocznicy.
3) bazofile: mniej niż 0,1 K/µl. Zwiększona liczba bazofilii jest przy chorobie Leśniowskiego – Crohna, przy gruźlicy, w przewlekłych stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Natomiast poniżej normy jest w ostrych infekcjach, ostrej gorączce reumatycznej, zapaleniu płuc oraz stresie.
4) monocyty: 0,1–0,4 G/l. Zwiększona liczba monocytów jest przy zakażeniach bakteryjnych i wirusowych, np. gruźlica, przy zakażeniach pierwotniakami, w marskości wątroby, czerwienicy, ziarnicy złośliwej, niektórych białaczkach. Do ich zmniejszenia dochodzi w infekcjach i podczas stosowania glikokortykosteroidów.
5) limfocyty: 0,6–4,1 K/µl. Zwiększona liczba limfocytów występuje przy chorobach zakaźnych, np. wirusowe zapalenie wątroby, chorobach wirusowych, np. odra, świnka, w przewlekłej białaczce limfocytowej, przy niektórych chłoniakach. Ich liczba może spaść w wyniku ciężkiego zakażenia wirusowego.